میخواهم اعتراف بکنم
خدای من !
قصد من به هنگام ارتکاب به گناه ، نافرمانی تو نبوده است ، نخواسته ام منکر خدایی تو باشم و فرمان تو را سبک بشمارم نمیخواستم معترض کیفر تو باشم ، و به تهدید ها و وعیدهای تو بی اعتنایی کنم .
نه !
هرگز چنین نبود بلکه این نفس من بود که مرا می فریفت
پ.ن:
قسمتی از دعای ابوحمزه ثمالی بود
ماه رجب بر همه شما عزیزان مبارک
ببخشید پست داره طولانی میشه ولی بازم سبک بشم
ای عزیز ! بارگناه را کجا بکشم؟ کوس رسواییم را کجا ببرم؟
قصه ی غصه این همه حقارت و نکبت را برای چه کسی بگوئیم؟
جز تو ایا کسی هست که به من لطف و مرحمت داشته باشد ، مرا ببخشد و گناهم را بپوشاند
ای خدا من اگر بدی میکنم حقیقتش این است که نمیدانم این کار از نظر تو بد است ، یعنی این کار بد را به اسم بد نمیکنم اگر اشتباه کردم به اقایی خودت ببخش
