امام صادق (ع) فرمود : صبر کن پسرت برمی گردد... رفت و چند روز دیگر برگشت و گفت پس چرا پسرم برنگشت...
حضرت فرمود مگر نگفتم صبر کن؟ خب پسرت برمی گردد دیگر..
. رفت اما از پسرش خبری نشد... برگشت؛
آقا فرمود مگر نگفتم صبر کن؟ دیگر طاقت نیاورد...
گفت آقا خب چقدر صبر کنم؟...... نمی توانم صبر کنم.....
به خدا طاقتم تمام شده...
حضرت فرمود برو خانه پسرت برگشته...
رفت خانه دید واقعاً پسرش برگشته...
آمد پیش امام صادق علیه السلام، -آقا جریان چیست؟ نکند مثل رسول خدا به شما هم وحی نازل می شود؟...
آقا فرموده بود به من وحی نازل نشده اما: «عِند فناءِ الصّبر یأتی الفَرج......» صبر که تمام بشود فرج می آید...
این راه رسیدن به فرج است باید بیتاب مهدی فاطمه شویم...
حَتَّى إِذَا اسْتَیْأَسَ الرُّسُلُ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُوا جاءَهُمْ نَصْرُنا ( 110 یوسف)
(مردم با انبیا چندان ضدّیت کردند) تا آنجا که رسولان مأیوس شده و گمان کردند که وعده نصرت خدا خلاف خواهد شد در آن حال وقت یارى ما فرا رسید...