«سیف» فرزند «حارث» فرزند «سریع» از قبیله همدان است. او به همراه برادر مادری خود «مالک بن عبد بن سریع» که پسر عموی او نیز بود در کربلا حضور یافت و در حمایت از امام و اهداف زنده او به شهادت رسید.پیش از ورود به میدان نبرد، او و پسر عمویش «مالک» متوجه امام حسین علیهالسلام شدند و عرض کردند: «السلام علیک یابن رسول الله؛ ای پسر پیامبر! سلام بر تو باد» امام در پاسخ فرمود: «و علیکما السلام و رحمة الله؛ بر هر دوی شما سلام و رحمت الهی باد» این یاور فداکار در «زیارت رجبیه» و در زیارت ناحیه مقدسه مورد سلام امام واقع شدهاند. .ابومخنف حادثهای را نقل فرموده که خواندنی است: این دو برادر (سیف و مالک) در خدمت امام بودند. به ناگاه «حنظلة بن سعد» پیشی گرفت و به موعظه قوم پرداخت و جنگید تا به شهادت رسید. در این هنگام بود که این دو مرد از دیگران پیشی گرفتند و به خدمت امام آمدند و اذن نبرد گرفتند. پس از آن، هر کدام از دیگری حمایت میکرد و هوادار او میبود تا این که هر دو به شهادت رسیدند. .درسی که میتوان گرفت: مؤمنان دو گونهاند: برخی امام را برای منافع خود میخواهند و برخی خود و تمام هستی خویش را برای امام میخواهند. گروه اول، خودپرستانیاند که از امام و دینشان برای خود و دنیای خویش سرمایه میاندوزند، ولی گروه دوم، بحق مسلماناند و امام را پیشوا و رهبر واقعی خود دانستهاند. و از این راه، اهل ولایت و معرفتاند.