نام اصلی: محمدحسین بهجت تبریزی متولد سال 1285 در شهر : تبریز فرزند:حاج میرآقا خشگنابی فوت شده در تاریخ : ۲۷ شهریور ۱۳۶۷ در شهر تهران ایشان را در مقبرةالشعرا شهر تبریز به خاکسپارند او در زمان حکومت پهلوی - جمهوری اسلامی زندگی میکرده و لقب بهجت, شهریار و تخلص شهریار را برای خود انتخاب کرده بود کتاب منظومه حیدربابایه سلام و دیوان سروده‌ها کلیات اشعار شهریار از اوست که سبک نوشتاری او متمایل به سبک عراقی بوده است دلیل سرشناسی این شاعر بزرگوار را میتوان شعر های که در وصف ائمه خواند به خصوص شعری که در باب حضرت علی خواند ( علی ای همای رحمت ...)
یکی از شعر های این شاعر بزرگوار با صدای خودش
پیرم و گاهی دلم یاد جوانی میکند * بلبل شوقم هوای نغمه خوانی میکند
