نجوای شبانه 1

خوش دارم آزاد از قید و بندها درغروب آفتاب بر بلندای کوهی بنشینم و فرو رفتن خورشید را در دریای وجود مشاهده کنم و همه حیات خود را به این زیبایی خدایی بسپارم و این زیبایی سحرانگیز
 با پنجه های هنرمندش با تار و پود وجودم بازی کند قلب سوزانم را بگشاید  آتشفشان درد و غم را آزاد کنم  اشک را که عصاره حیات من است آزادانه سرازیرنمایم عقده ها و فشارهایی را که بر قلب و روحم سنگینی می کنند بگشایم. 

شهید دکتر مصطفی چمران

پ.ن: من رفتم بخوابم شما هم بخوابید نماز صبحتون قضا نشه 

واسه ماهم دعا کنید