مادر از زبان امام حسین و امام سجاد علیه السلام :

امام حسین(ع):

در روز عاشورا، در آن هنگام که لشکر دشمن امام حسین(ع) را احاطه کرد. ضمن خطبه مفصلی فرمودند:

«مرا بین کشته شدن و ذلت مخیر کرده‏اند و من هرگز تن به پستی نمی‏دهم. خدا و رسول مرا از چنین کاری باز می‏دارند. هم چنین نیاکان پاک و دامن‏ های مطهر و پاکیزه اجازه چنین پذیرشی را به من نمی‏دهند.»

در یک کلام، امام حسین(ع) دلیل پایمردی و مقاومت ‏خویش را تربیت الهی فاطمه (س) می‏داند.

امام حسین(ع) نقل می‏کند: «آن زمان که رسول خدا(ص) در خانه ام‏ سلمه بود، صرصائیل(یکی از فرشتگان الهی) نزد پیامبر آمد و عرض کرد: نور را به عقد نور درآور. پیامبر فرمود: چه کسی را برای چه کسی؟ گفت: دخترت فاطمه (س) را برای علی ‏بن‏ ابیطالب. سپس در حضور جبرئیل و میکائیل و صرصائیل فاطمه را به عقد علی درآورد.»

امام سجاد(ع):

امام سجاد(ع) می‏فرماید: «وقتی که قیامت فرا رسد، منادی ندا می‏دهد: در این روز، ترس و اندوهی به خود راه ندهید. همه خوشحال از این عفو عمومی سربالا می‏برند. فاطمه(س) وارد محشر می‏شود و گفته می‏شود کسانی که به آیات ما ایمان آوردند و مسلمان شدند به جز مسلمانانی که دوستدار اهل‏بیت هستند، همگی سرها را بزیر اندازند. آن گاه اعلام می‏شود: این است فاطمه دخت محمد(ص). او و همراهانش به سوی بهشت می‏روند. خداوند فرشته‏ای را خدمت وی می‏فرستد و می‏گوید: حاجتت را از من بخواه! فاطمه(س) عرض می‏دارد: پروردگارا! حاجت من آن است که مرا و کسانی را که فرزندان مرایاری کردند، مورد عفو قرار دهی.»