سکینه دختر امام حسین علیهالسلام است. وفات سکینه بنت الحسین علیهالسلام پنجشنبه، پنجم ربیع الاول سال 117 هجری بوده است. او با پسر عموی خویش «عبدالله بن الحسن بن علی بن ابیطالب» ازدواج کرد که او در کربلا شهید شد و از او فرزندی نداشت. در روز عاشورا، سکینه دختر امام حسین علیهالسلام از ده سال بیشتر داشت و ولادتش قبل از شهادت عمویش امام مجتبی علیهالسلام بوده است. عمر شریفش 70 سال بوده است. .وقتی حسن المثنی فرزند امام مجتبی علیهالسلام برای خواستگاری نزد امام حسین علیهالسلام آمد امر انتخاب فاطمه یا سکینه را به امام حسین علیهالسلام واگذار نمود، امام حسین علیهالسلام برای وی فاطمه را برگزید و در مورد سکینه این گونه فرمود: «ان الغالب علی سکینة الاستغراق مع الله؛ فلا تصلح لرجل غالبا سکینه غرق در یاد خدای تعالی است». مستغرق بودن در خدا تنها برای شایستگان سیر و سلوک آن هم گاهی رخ میدهد؛ ولی به اعتراف این بیان شریف صفت غالبی سکینه بنت الحسین علیهالسلام غرق بودن در یاد خداوند متعال دانسته شده است.
سکینه و عبور از قتلگاه
بعدازظهر روز یازدهم محرم بود که خاندان امام حسین علیهالسلام را از کنار قتلگاه عبور میدادند. همین که سکینه به کنار بدن مطهر اباعبدالله علیهالسلام رسید، گردن به گردن مطهر ولی الله نهاد. بعد از آن خود فرمود که شنیدم از حنجره مبارک (حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام) این ندا آمد:«شیعتی ما ان شربتم عذب ماء فاذکرونیاو سمعتم بغریب او شهید فاندبونی .ای شیعه! و پیروان من هر گاه آب گوارا نوشیدید مرا یاد کنید؛یا اگر از غریب یا شهیدی شنیدید، بر من گریه کنید».پس هر چه کردند نتوانستند او را از بدن پدر جدا سازند تا این که گروهی جمع شده، به زور او را از جسد مطهر امام جدا ساختند. .درسی که میتوان گرفت: بیشک گوش و چشم همگان برای دیدن یا شنیدن حقایق عالم شایستگی ندارد. تنها کسانی که تقوای الهی را پیشه خود ساختهاند با چشم و گوش برزخی به عالم معنا راه مییابند. اما کسانی که چشم یا گوش و اعضا و جوارح را به لذت زودگذر دنیوی مشغول میدارند، مصداق این آیه خواهند شد: «انک لا تسمع الموتی و لا تسمع الصم الدعا)؛ به درستی که تو (ای رسول ما) صدای مردگان را نمیشنوی و خواندن لال را نمیشنوی».