«بکر بن حی» از قبیله بنیتیم الله بن ثلبة از زمره مردانی بود که در لشکر عمر سعد به سر میبرد. او راه راست را یافت و به یاران حسین علیهالسلام پیوست. هنگامی که شمر به طرف چپ سپاه حمله کرد تا از آن جهت به اردوگاه امام تعدی کند، با مقاومت عدهای چون عبدالله بن عمیر، هانی بن ثبیت و بکر بن حی روبهرو شد. در آن درگیری ساق پای بکر قطع شد و به اسارت رفت تا این که آخرالامر، در زیر شکنجه دشمن به مقام رفیع شهادت نائل آمد. .درسی که میتوان گرفت: راه توبه و بازگشت به سوی خدا همیشه باز است. باید توجه داشت تا اگر فرصتی از دست رفت، از فرصتهای باقیمانده بهرهبرداری کرد.