«حسن المثنی» برادرزادهی حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام و فرزند امام مجتبی علیهالسلام است. مادرش «خوله»، دختر «منظور بن ریان النزاری» است.او در کربلا و در رکاب امام حضور داشت. پس از نبردی سخت، هفده نفر از شامیان را کشت و در حدود هجده نفر را زخمی کرد. پس از آن دست راستش قطع شد. قوم مادریاش «خزاری» او را به کوفه بردند. وقتی حالش بهبود یافت، او را به کوفه و در نهایت به مدینه بردند. ولی سرانجام بر اثر کثرت جراحات، در مدینة النبی صلی الله علیه و آله و سلم به شهادت رسید.درسی که میتوان گرفت: حمایت صمیمانه فرزند امام مجتبی علیهالسلام گویای درک معنوی فرزندان امام علی علیهالسلام است.
از «حسن مثنی» نسل محترم و مکرم امام مجتبی علیهالسلام باقی مانده است. از جمله آنها «عون بن عبدالله» است که نسل ایشان به چند واسطه به امام مجتبی ختم میشود. گفتهاند «عون بن عبدالله بن جعفر» ساکن حائر مقدسه حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام بوده و زمینی را در چند فرسخی کربلا مالک بوده که در همان جا مرگ او فرارسیده و دفن شده. پس از آن قبهای بر روی آن قبر بنا نهادند که هم اکنون محل زیارت و رفت و آمد زائران حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام است. برخی پنداشتهاند که او فرزند عبدالله بن جعفر طیار است؛ ولی واقعیت غیر از این است؛ چرا که عون پسر عبدالله بن جعفر و حضرت زینب کبری علیهالسلام در کنار شهدای کربلا، در پایین پای حضرت علی اکبر علیهالسلام دفن شده است. .پدران عون از این قرار است: عبدالله پسر جعفر پسر مرعی بن علی بن الحسن البنفسج بن ادریس بن داوود بن احمد المسود بن عبدالله بن موسی الجون بن عبدالله بن المحض بن الحسن المثنی بن الحسن بن امیرالمؤمنین: محل دفن او در جنوب دهستان «غاضریه» است.