«قیس بن مسهر» فرزند «خالد بن جندب» پسر «منقذ بن عمرو» از قبیله «صیدا» بود که همان بنیاسد میباشد. قیس مردی شجاع، شریف و خالص در محبت به اهل بیت علیهمالسلام بوده است.
در ادامه مطلب میخوانیم
1.حرکت به سمت امام و رساندن نامه کوفیان 2. جواب امام به کوفیان
3.شهادت قیس بن مسهر 4.رسیدن خبر شهادت قیس به امام
حرکت قیس به سوی امام حسین
«ابومخنف» گزارش کرده که بعد از مرگ معاویه، شیعیان در منزل «سلیمان بن صرد خزاعی رضی الله عنه» اجتماع کردند. در نتیجه نامهای برای امام حسین علیهالسلام نوشتند و حضرت را برای بیعت دعوت کردند. نامه توسط «عبدالله بن سبع» و «عبدالله بن وال» به امام ارسال شد. دو روزی نگذشت که نامه دیگری به حضرت نوشتند و آن را توسط «قیس بن مسهر صیداوی» و «عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی» ارسال داشتند. دو روز دیگر تحمل کردند و نامهای نوشتند و توسط «سعید بن عبدالله» و «هانی بن هانی» به دست امام رساندند. نامه، چنین بود: «به حسین بن علی علیهالسلام از طرف شیعیان مؤمن، اما بعد، پس شتاب کن که مردم در انتظار شمایند. رأی آنها تنها به شماست، پس عجله کن والسلام».پس از این نامه، امام حسین علیهالسلام مسلم بن عقیل را فراخواند و ایشان را به کوفه روانه ساخت. همراه مسلم، «قیس بن مسهر» و «عبدالرحمن ارحبی» را فرستاد. داستان «بطن جنت» را پیش از این در بخش حرکت مسلم به کوفه بیان کردهایم. پس از آن بود که مسلم، قیس را با نامهای که حاکی از وضع خود بود به خدمت امام حسین علیهالسلام فرستاد. قیس نامه را به امام و پاسخ آن را به مسلم رسانید و خود همراه او به کوفه رفت.ابومخنف گزارش کرده که وقتی مسلم دید مردم با او در کوفه درباره امام حسین علیهالسلام بیعت کردند؛ نامهای را که گویای وضع کوفه و مردم بود به امام حسین علیهالسلام نوشت.مسلم آن نامه را توسط قیس و یاران او «عباس شاکری» و «شوذب» که غلامش بود به مکه فرستاد تا به خدمت امام علیهالسلام برسد. آنان نامه را در مکه به خدمت امام رسانیدند و ملازم امام شدند تا با آن حضرت از مکه به کربلا آمدند. .ابومخنف میگوید: که وقتی امام به «حاجز» رسید، نامهای به کوفه برای مسلم و شیعیان کوفه نگاشتند و توسط قیس آن را ارسال فرمودند. اما «حصین بن تمیم» قیس را دستگیر کرد. این واقعه پس از شهادت حضرت مسلم بود که عبیدالله سواران سپاه کوفه را منظم کرده بود، به گونهای که بین «خفان» تا «قادسیه»، و «قطقطانه» تا «لعلع» را پوشش دهند.
نامه امام به اهل کوفه
نامه امام اینگونه بود:«از حسین بن علی به برادران مؤمن و مسلمانش، سلام علیکم. پس من شکر خدا میگویم، همان معبودی که هیچ خدایی جز او نیست. اما بعد؛ نامه مسلم به من رسید که در آن مرا از حسن نظر شما خبردار ساخته بود واین که همگی بر یاری ما و طلب حق ما اجتماع کردهاید. پس از خداوند متعال میخواهم که برای ما خوبی بخواهد و به شما پاداشی نیکو عنایت فرماید. از مکه روز سه شنبه هشتم ذی حجة - روز ترویه - به سوی شما حرکت کردهام، پس هنگامی که فرستادهام به شما رسید، همگی به او در کارها مراجعه و در این امر تلاش کنید. پس من در هیمن روزها به سوی شما - ان شاء الله - میآیم. سلام و رحمت خدا و برکاتش بر شما باد»