«امیه» پسر «سعد» از قبیله «طی» است. او از بزرگان اصحاب امیرمؤمنان علیه‌السلام است. او از زمره رزم‌آوران بود و در کوفه اقامت داشت. او در شب هشتم محرم در کربلا به امام حسین علیه‌السلام و یارانش پیوست.امیه نیز چون بسیاری از یاران امام علیه‌السلام قبل از ظهر روز عاشورا به فوز شهادت نائل گشت.
روز شمار مذهبی
شهدای شاخص
آخرین مطالب
خلاصه آمار
«جوین» پسر «مالک» از قبیله «قیس بن ثعلبة»بود. او که از شیعیان بود با قبیله خود برای جنگ با امام حسین علیه‌السلام خارج شده بود؛ ولی وقتی ابن‌سعد شروط امام را نپذیرفت، با عده‌ای شبانه به اردوگاه حسینی ملحق شد. ابن‌شهر آشوب شهادت جوین را در حمله نخستین دانسته است. بنابراین او پیش از ظهر عاشورا به مقام شهادت رسیده است. .درسی که می‌توان گرفت: بی‌شک عده‌ای بر مبنای جهالت وارد معرکه‌ای می‌شوند؛ اما شهادت در انتخاب راه صحیح پس از شناخت آن کاری بس دشوار و شیوه رادمردان است جوین یکی از آن رادمردان بود.
«قاسم» پسر «بشر الازدی» است. او مردی شجاع و از شیعیان کوفه بوده است. او همراه لشکر «ابن‌سعد» از کوفه به کربلا حرکت کرد. قاسم بن حبیب هنگامی که ظلم امویان و مظلومیت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام را مشاهده کرد به امام و یاران آن حضرت پیوست .قاسم پس از جنگ با دشمن پیش از ظهر روز عاشورا به مقام شهادت نائل آمد. برخی گفته‌اند او در حمله نخستین در پیش روی امام به شهادت رسیده است. شیخ طوسی رحمه الله او را از اصحاب امام حسین علیه‌السلام دانسته است
«جناده» فرزند «کعب انصاری» است. او با اهل و عیال خود و فرزندش «عمرو» در مکه معظمه به خدمت امام حسین علیه‌السلام رسید و تا روز عاشورا در رکاب آن حضرت باقی ماند. در زیارت «ناحیه مقدسه» آمده است: «السلام علی جنادة بن کعب الانصاری الخزرجی».«جناده» از جمله شهدایی است که پیش از ظهر روز عاشورا به درجه رفیع شهادت نائل آمده است. او هنگام تاختن به سوی دشمن این رجز را ترنم می‌کرد:«انا جنادة و انا بن الحارث لست بخوار و لا بناکث‌عن بیعتی حتی یرثنی وارثی الیوم ثاری فی الصعید ماکث .من جناده پسر حارثم، نه ضعیفم و نه پیمان‌شکن. بر بیعت خود ثابت رأی هستیم تا به وارث خود این عهد را ارث نهم، در حالی که امروز اعضای بدنم در این زمین شکسته خواهد شد». او سرانجام در روز عاشورا، و در حمله نخستین به شهادت رسید
«جندب» پسر «حجر بن عدی کندی خولانی» است. شیخ طوسی وی را از اصحاب امام حسین علیه‌السلام دانسته است. «حجر» پدر «جندب» از یاران و اصحاب امام علی علیه‌السلام بود که معاویه او را به سبب حمایت بی‌دریغش از مولا علی علیه‌السلام کشت و در محلی بنام «مرج عذرا» در شام مدفون است. جناب «جندب» خود از بزرگان شیعه بوده است. .به نقل از «ابن‌عساکر» او نیز امیر دو قبیله بزرگ «بنی‌کنده» و «ازد» بوده است. .جندب قبل از اینکه حر به سپاه امام علیه‌السلام برخورد کند به سپاه حضرت ملحق شده بود و تا کربلا امام را همراهی کرد و سرانجام در روز عاشورا به شهادت رسید.
رافع فرزند «عبدالله» و «غلام مسلم ازدی» است. ایشان همراه مولای خود مسلم به امام حسین علیه‌السلام پیوست و بعد از او به مقام شهادت نائل آمد. «مامقانی» گفته شهادت ایشان پس از مسلم در حال مبارزه، بعد از نماز ظهر اتفاق افتاده است.
امام حسین(علیه السلام) فرمودند قیام می کنم که مرادم امر به معروف است و نهی از منکر. و لذا این می شود الگوی ما.
مقام معظم رهبری(حفظه الله) در اولین روز سال ۱۳۹۴ فرمودند: بزرگ‌ترین معروف ها در درجه‌ی اوّل عبارت است از ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی؛ این امر به معروف است... معروف ها اینها هستند: ... "تکثیر نسل" و تربیت نسل جوان آماده‌ی برای اعتلای کشور ... .
لذا امروزه فرزند آوری و تکثیر نسل، کربلایی عمل کردن ماست.
* منتشر کنید که انتشارش امر به معروف است *
«زهیر» از قبیله «ازد» فرزند «سلیم» از سعادتمندانی است که در شب عاشورا به خیمه‌گاه حسینی علیه‌السلام چهره سایید و به یاران امام پیوست. این بزرگمرد هنگامی که همه بر جنگ با اباعبدالله هم‌قسم شده‌اند، خود را به اصحاب امام رسانید و به آنها ملحق شد. او در روز عاشورا و در اولین حمله به شهادت رسید و او با ریختن خون خود دین محمدی را زنده کرد.
«مسلم» فرزند «کثیر» از قبیله «ازد» و از مردان کوفه است. گفته‌اند او از یاران (تابعین) امام علی علیه‌السلام بود و در رکاب آن حضرت، در یکی از جنگ‌ها زخمی به پای او رسیده و آسیب دیده بود. تاریخ‌نویسان گفته‌اند «مسلم بن کثیر» برای یاری حضرت اباعبدالله الحسین خود را از کوفه به کربلا رسانید؛ اما در مدخل کربلا دستگیر شد و به شهادت رسید. ابن‌شهر آشوب بر این باور است که مسلم در حمله نخستین به شهادت رسیده است. در زیارت ناحیه آمده: «السلام علی مسلم بن کثیر الازدی؛ سلام بر مسلم بن کثیر ازدی» شیخ طوسی رضی الله عنه مسلم بن کثیر را از یاران حضرت اباعبدالله الحسین به شمار آورده است.
«عمر» را نیز «عمرو» نامیده‌اند، او مردی شجاع و رزم‌آور بود. او با ابن‌سعد از کوفه خارج شد و سپس با عده‌ای به سپاه امام ملحق شد.سماوی به نقل از سروی گوید: عمرو در حمله نخستین به فوز شهادت نائل شد.
فرزندان و نوادگان این بزرگمرد، همه از شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم‌السلام شناخته شده‌اند. از جمله آنها «عبدالله بن عامر بن سلیمان بن صالح بن وهب بن عمار» است که از علما و راویان حدیث امامیه است. او دارای آثار و نوشته‌هایی چند، همچون کتاب «قضایا امیرالمؤمنین علیه‌السلام» بوده پدر بزرگوارش از امام هشتم حضرت حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام حدیث نقل نموده است. در این کتاب او از پدرش «ابوالجعد احمد بن عامر» و «شیخ نجاشی» رجالی بزرگ شیعه، روایت نقل کرده است. از «عبدالله بن احمد» نقل شده است که گفت:«پدرم «احمد» در سال 157 ولادت یافته و او حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام را در سال 194 هجری ملاقات کرده است؛ در حالی که شهادت آن حضرت روز سه شنبه، 18 جمادی الاول، سال 202 در طوسی رخ داد است، بنده حضرت ابوالحسن ابومحمد علی بن موسی علیهم‌السلام را خود نیز ملاقات کرده‌ام. پدرم مؤذن و امام بزرگوار حضرت جواد الائمه و امام هشتم علیهم‌السلام نیز بوده است. سروی گفته است «عمار» فرزند «حسان بن شریح الطائی» در حمله نخستین، جان خود را در راه حمایت از دین فدا کرد.
«عمار» فرزند «حسان بن شریح» از قبیله «طی» و از شیعیان پاکباخته و عاشق ولایت و شجاع است او برای درک امام، ایشان را از مکه تا کربلا همراهی کرده است. پدر عمار، «حسان» از یاران امام علی علیه‌السلام بوده است که در رکاب آن عدل‌گستر نام‌آور در جنگ جمل شرکت کرده و در جنگ صفین شهید شده است.
بسمالله الرحمن الرحیم
سپاس خدای را که نعمت‌ها فراوان بر ما ارزانی داشت و فراوان شکر که در عصر خمینی (ره) حیاتمان قرار داد، همه پدران و مادران ما در آرزوی این دوران بودند و ندیدند اما ما دیدیم.
دوران احیای اسلام عزیز و عزتمندی ملت‌های مسلمان، مقاومت مجاهدان سپاه اسلام، عصر تحول و شکوه و عظمت در جهان اسلام، عصر بیداری ملت‌ها، عصر زوال طاغوت‌ها، عصر فروپاشی قدرت‌های استکباری و عصر برگشتن به خویشتن.
امام حسین علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ یَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ؛
به راستى که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آنهاست، تا جایى که دین وسیله زندگى آنهاست، دین دارند و چون در معرض امتحان قرار گیرند، دینداران کم مى شوند.
تحف العقول، ص 245 .
«ادهم» پسر «امیه» از شیعیان بصره بوده است. در «وسیلة الدارین»، او از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله که از آن بزرگوار نقل حدیث کرده دانسته شده است. او در اجتماع شیعیان منزل «ماریه» حضور داشته است. او به دعوت و همراهی «یزید بن ثبیط» خود را از بصره در ابطح به سالار شهیدان رسانید و تا کربلا همراه امام بود. صاحب حدائق گفته است که او با حسین علیه‌السلام کشته شد. اما دیگران نقل کرده‌اند که در حمله نخستین با عده‌ای از یاران امام به شهادت نائل آمده است
«عبدالله» برادر «عبیدالله» است. آنها از فرزندان «یزید بن ثبیط» و از شیعیان اهل بصره بوده‌اند.بنابر نقل سروی، عبدالله در حمله نخستین به فوز شهادت نائل آمده است.
«عبیدالله» فرزند «یزید بن ثبیط» اهل بصره و از شیعیان است. عبیدالله با برادرانش مجموعا ده برادر بوده‌اند که از این تعداد عبدالله و عبیدالله همراه پدرشان از بصره به ابطح و سپس از ابطح تا کربلا آمده‌اند بر مبنای گزارش صاحب مناقب و طبری عبیدالله در حمله نخستین شهید شده است.
«جبله» پسر «علی» است. او از شجاعان اهل کوفه بوده است. بیشتر وقایع‌نگاران نگاشته‌اند که جبله با حضرت مسلم در کوفه در بدو امر قیام کرد و ایشان را همراهی نمود. سپس به سوی امام حسین علیه‌السلام حرکت کرد. صاحب حدائق گفته است که جبله همراه امام حسین علیه‌السلام در کربلا شهید شده است. اما درباره هنگام شهادت او، ابن‌شهر آشوب گفته او در حمله نخستین به فوز شهادت نائل آمده است.
هرصبح زیارت عاشورا را می خوانیم
باشد که اقایمان را تنها نگذاریم
....
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنین
به ما بپیوندید
ارسال آخرین و تازه ترین مطالب سایت در باکس ایمیل شما
